Religia na kolanach? Nergal o ateizmie, wolności i rozliczeniu z Kościołem
Z perspektywy ateistycznej wywiad z Adamem „Nergalem” Darskim niesie wiele interesujących refleksji, które mogą być punktem wyjścia do szerszej dyskusji o kondycji współczesnego społeczeństwa. Jego krytyka skostniałych instytucji, w tym Kościoła katolickiego, wskazuje na pilną potrzebę przewartościowania i sekularyzacji przestrzeni publicznej w Polsce.
Nergal trafnie zauważa, że obecność Kościoła w sferze państwowej jest nie tylko anachroniczna, ale i szkodliwa. „Nie życzę sobie, żeby z moich podatków utrzymywano instytucję, którą gardzę” – te słowa odzwierciedlają uczucia wielu obywateli, którzy widzą w Kościele instytucję moralnie zgniłą i oderwaną od współczesnych wartości. Antyklerykalizm nie oznacza walki z wiarą jednostki, ale sprzeciw wobec systemowego uprzywilejowania instytucji religijnych.
Interesujące są również refleksje Nergala o duchowości i sztuce. Artysta otwarcie mówi o „anektowaniu chrześcijańskiej symboliki” w swoich projektach, co jest formą artystycznej prowokacji, zmuszającą do krytycznego spojrzenia na religijne dogmaty. Takie podejście, mimo kontrowersji, jest kluczowe dla zdrowej debaty w społeczeństwie. Prowokacja nie jest atakiem na wiarę, ale próbą wywołania refleksji nad jej miejscem w świecie, w którym coraz bardziej potrzebujemy równowagi, a nie ekstremów.
Na uwagę zasługują również jego słowa o potrzebie terapii i autorefleksji – w kontrze do patriarchalnego modelu męskości, który unika emocjonalnej otwartości. To ważny głos w społeczeństwie, które dopiero zaczyna dostrzegać, jak opresyjne normy kulturowe i religijne wpływają na psychikę jednostki.
Zamiast opierać się na mitach i dogmatach, warto – jak mówi Nergal – „zacząć od siebie”. Każda forma autorefleksji, kwestionowania zastanego porządku i budowania życia na własnych warunkach, a nie na narzuconych przez religię zasadach, jest krokiem w kierunku bardziej wolnego i sprawiedliwego społeczeństwa.
Co sądzicie o jego podejściu? Czy duchowość bez religii, o której mówi, może być odpowiedzią na współczesne kryzysy egzystencjalne?
źródło: Wyborcza.pl